Çerkezköy
1876-1877 Osmanlı-Rus savaşı sonrası Türbedere adıyla kurulmuştur. Sonradan buraya yerleştirilen halkının çoğunlukla Çerkez oluşundan dolayı Çerkezköy adı verilmiştir. Merkez ilçenin kuzey doğusundadır. Kuzeyinden Saray, doğusundan İstanbul, güneyinden ve batısından Çorlu ilçesi ile çevrilidir. İl Merkezine uzaklığı 61 km.dir. Yüzölçümü 296 km2’dir. Son nüfus sayımına göre ilçenin köyleri ile birlikte nüfusu 81.979’dur. İstanbul’a yakınlığı ve ulaşım imkanlarının zenginliği sebebiyle İstanbul sanayisi için yeni gelişme alanı olma niteliğini kazanmıştır. Kurulan organize sanayi bölgesi, Çerkezköy’ü önde gelen bir sanayi merkezi durumuna getirmiştir. İlçeye 4 kasaba 5 köy bağlıdır.
Çorlu
Tekirdağ iline 38 km uzaklıkta olan Çorlu, Ergene havzasında ve Trakya’nın merkezi bir yerinde, plato yüzeyinin üzerindeki düzlükte yer alır. Doğudan Silivri, Muratlı ve Lüleburgaz ilçeleri ile çevrilidir. Güney de ise; Marmara Denizi ve Marmara Ereğlisi bulunmaktadır, Yüzölçümü 899 km²’dir. Çorlu ilçesi, idari yönden 12 mahalle (Hatip, Hıdır Ağa, Nusratiye, Kazımiye, Reşadiye,Muhittin Sağlık, Silahtar Ağa, Cemaliye, Şeyh Sinan, Camiatik, Kemalettin.), 5 belde (Ulaş, Velimeşe, Marmaracık, Misinli, Yenice), 17 köyden oluşmaktadır. Çorlu’nun denizden yüksekliği 193 m’dir. Yıldız Dağlarının uzantısı halinde sokulan sırtlar, Çorlu’nun en yüksek kesimini oluşturur. Çorlu arazisinin büyük bölümü Ergene havzası içinde yer alır. Çorlu Yıldız (Istranca) Dağlarından aşınan ve akarsulardan sürüklenen tortuların depolandığı bir dolgu bölgesidir. Ayrıca bu bölge, Ergene Havzası ile Marmara kıyı şeridi arasındaki su bölümünün ayırım sınırıdır.Çorlu, Karadeniz ile Akdeniz arasında yer aldığı için bu iklim bölgelerinin etkileri altındadır. Kuzeyden inen soğuk hava kütleleri ile güneyden, Akdeniz ve Ege’den gelen nemli-ılık hava akımları bölge iklim yapısını etkiler. Kış ayları soğuk ve yağışlı geçmektedir. Arazinin düz olması kara ve demir yolu ulaşımına büyük kolaylık sağlamaktadır. İlk çağlardan beri yoğun biçimde kullanılan İstanbul-Edirne (D-100) karayolu hala işlek bir şekilde kullanılmaktadır. 1993 yılında tamamlanan ve 1994 yılında Çerkezköy yolu üzerinde bağlantısı sağlanan TEM otoyolunun hizmete girmesiyle İstanbul-Çorlu arası oldukça kısalmıştır. İstanbul-Edirne demiryolunun inşaatına 1869’da başlanmış: yol 1888 yılında sefere açılmıştır. Bütün Trakya’yı katederek İstanbul’u Avrupa’ya bağlayan demiryolunun Çorlu sınırlarında kalan uzunluğu 20 km’dir. 8 Ağustos 1998 günü açılışı yapılan Çorlu Sivil Hava Alanı, Atatürk Hava Limanı’nın yükünü hafifletmeyi amaçlamıştır.
Hayrabolu
İlçenin Romalılar devrinde kurulduğu rivayet olunmaktadır. Eski adı “Rüzgarlı Şehir” anlamına gelen CHARIOPOLİS idi. Bugünkü adının ise 1358 yılında Süleyman Paşa tarafından fethedilirken ölen kale komutanı HANRİPOL’den ya da fetih sırasında “Fetih hayırlı yoldur” veya “Fethin Hayrı boldur” gibi söylentilerden türediği sanılmaktadır.
İlin kuzey-batısında yer alan Hayrabolu ilçesi Osmanlılar döneminde savaşa giden ordular için kışlık vazifesi görmüştür. 1867 yılında Kaymakamlık haline getirilerek Tekirdağ’a bağlanmıştır.
Hayrabolu İl merkezine 51 km. uzaklıktadır. Son yapılan sayımlara göre kasaba ve köyleriyle birlikte ilçe nüfusu 40.042’dir. Yüzölçümü 1035 km2. Olup, 2 kasaba ve 46 köy bağlı bulunmaktadır.
Tarihi yerleri arasında 1499 yılında yaptırılan Güzelce Hasan Bey camii ile Kanuni Sultan Süleyman’ın deve kolları komutanı ve çağının büyük şairi Ahmed-i Sarban’ın türbesi mevcuttur.
Malkara
İlçenin ne zaman kurulduğu kesin olarak bilinmemekle beraber M.Ö. 5. Asırda Traklar tarafından kurulduğu tahmin edilmektedir. Rumca ismi ulular ulusu anlamına gelen MEGALORDO ve MEGALİHORO’dur. İlçe uzun müddet Yunan kolonisi olarak kaldıktan sonra M.Ö.180 yılında Romalıların eline geçmiştir. 1356 yılında Rumeli Beylerbeyi Hacı İlbey tarafından Osmanlı ülkesine katılmıştır.
İlin batısında yer alır. Tekirdağ-Yunanistan karayolu üzerindedir. İl merkezine 58 km. uzaklıktadır. Son yapılan sayımlara göre kasaba ve köyleriyle birlikte nüfusu; 59.331’dir. Yüzölçümü 1224 km2’dir. İlçe’ye 3 kasaba, 70 köy bağlıdır. Bu sebeple tarım potansiyeli yüksek bir ilçedir.
Önemli tarihi yerleri arasında; 1406 yılında Hacızade İbrahim Bey tarafından yaptırılan Taşoğlu Camii ile 1494 yılında Turhanoğlu Ömer Bey tarafından yaptırılan Turhanoğlu Ömerbey camii ve türbesi bulunmaktadır.
Marmara Ereğlisi
Eski adı PERİNTHOS olan ilçe, M.Ö. 600 yıllarında Samos’lu kolonistler tarafından kurulmuştur. Yunan, Roma ve Bizans yönetiminde kalan kentin adı 3.yy. HERAKLİA olarak değişmiştir. 1453 yılında İstanbul’un fethini müteakip, Osmanlı egemenliğine geçmiş ve adı EREĞLİ olmuştur.
M.Ereğlisi, Merkez ilçesinin doğusundadır. Bakanlar Kurulunun 16.6.1987 tarih ve 3392 Sayılı kararıyla ilçe olmuştur. İl merkezine 39 km. uzaklıkta olup, kasaba ve köyleriyle birlikte nüfus 19.451’dir. İlçeye 2 kasaba 3 köy bağlı bulunmaktadır. Yüzölçümü 183 km2’dir. Alan olarak İlin en küçük ilçesidir.
M.Ereğlisi, antik bir yerleşme merkezidir. Akropol, antik liman, Stadion, kara ve deniz surları, tiyatro, çifte tonozlar, İ.S.VI. y.yıla ait Bazilika başlıca tarihi yerlerindendir.
Muratlı
İl merkezinin kuzeyinde olup, yüzölçümü 407 km2.’dir. M.Ereğlisinden sonra ilin en küçük ilçesidir. İl merkezine 23 km. uzaklıktadır. Son nüfus sayımına göre kasaba ve köyleriyle birlikte nüfusu; 28.206’dır. İlçeye 16 köy bağlı bulunmaktadır. 1870 yılında demiryolu geçene kadar 17 hanelik bir köy olan Muratlı 1910 yılında nahiye, 1957 yılında da ilçe olmuştur.
Cumhuriyet devrinde Yugoslavya, Yunanistan, Bulgaristan ve Romanya’dan mubadil olarak gelen göçmenler buraya yerleştirilmiştir.
Tarihi yer olarak; 1914 yılında yapılan İnanlı çeşmesi ile Atatürk’ün 3.6.1936 tarihinde ilçe- de yaptırılan göçmen evlerini görmek üzere Muratlı’ya geldiğinde misafir edildiği bir göçmen evi ve bahçesindeki anıt sayılabilir.
Saray
Eski bir yerleşim merkezidir. M.Ö. 400 yıllarında kurulduğu tahmin edilmektedir. Osmanlı döneminde Lala Şahin Paşa ve onun kumandanı Hacı İlbey tarafından zaptedilmiştir. En son Yunan işgalinden 1 Kasım 1922’de kurtarılmıştır.
610 km2’lik bir yüzölçümüne sahip ilçeye 2 kasaba, 20 köy bağlı bulunmaktadır. İlin kuzey doğusunda olup, son yapılan sayımlara göre kasaba ve köyleriyle birlikte nüfusu; 41.351’dir. İl merkezine 81 km. uzaklıktadır. Linyit kömürü ve cam yapımında kullanılan kuvars kumu başlıca yer altı zenginliklerindendir.
Tarihi yerleri arasında; 1539 tarihinde Ayaz Mehmet Paşa tarafından yaptırılan Ayaz Paşa camii ve hamamı ile 18. yy.da Saray’a sürgün edilen Kırım Giraylarının mezarları bulunmaktadır.
İlçeye 27 km. uzaklıkta Karadeniz kıyısında doğal güzelliklere sahip (Kastro Kumluğu) Çamlıkoy ve Kıyıköy turizm yönünden ilçeye canlılık kazandırmaktadır.
İlimizin en eski yerleşim yerlerine Saray’daki Güneşkaya ve Güngörmez Mağaralarında rastlanmıştır. (M.Ö. 5000-3000)
Kapaklı
Halk arasında 93 Harbi ( Rumi yıl-1293 ) olarak bilinen, 1877-1878 yıllarında yapılan Osmanlı-Rus savaşında. Tuna ( Balkan ) Cephesi ve Kafkas cephesinde Osmanlı ordusu savaşı kaybetmişti. Bu bölgede yaşayan yaklaşık bir milyon Osmanlı Türkü mülteci konumuna düşmüş ve göçe maruz kalmıştı. Kapaklı’nın kurucusu olanlar bugünkü Bulgaristan’ın Veliko Tırnova iti ile Sofya yolunun geçtiği vadideki Novoselo (Nosel), Balvan, Yemen, Selvi, Sürat, Malkoç ve Karalar köylerinden bin güçlüklerle buralara kadar gelebilmişler ve Saray, Çerkezköy (Türbedere) merkezleri ve köylerinde yerleşmişlerdir. Kapaklıpınar köyü, Osmanlı Devleti’nin o zamanki padişahı Sultan II. Abdülhamit Han döneminde Edirne Sancağı Tekfurdağı (Tekirdağ) vilayeti. Saray kazasi, Türbedere (Çerkezköy) nahiyesine bağlı olarak Ferman-ı Şahane ile Novalselo (Nosel) Yemen ve Balvan’dan göç edenler tarafindan yeni kurulan köylerden biridir. Merkezinde kaynak suyu olan bu yerin üzeri kapatılarak, kuyu haline getirilmiştir. İlk yerleşim bu kuyu etrafında başlamış ve köy adını, bu kuyudan alarak “Kapaklıpınar” köyü olmuştur. Zamanla ismi kısaca Kapaklı olarak anılmaya başlamış ve kayitlara da Kapaklı Köyü olarak geçmiştir.06/12/2012 tarihinde çıkan 6360 sayılı yasa ile daha önce Çerkezköy ilcesine bağlı olan Uzunhacı, Karlıköy, Bahçeağıl, Yanıkağıl ve Pınarca köylerinin ve Karaağaç Beldesinin bağlanması ile Kapaklı ilçesi kurulmuştur.
Süleymanpaşa
İdari Durumu
06.12.2012 tarih ve 28489 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (6360) ile 30 Mart 2014 Yerel Seçimlerinden sonra Banarlı, Barbaros, Karacakılavuz ve Kumbağ Beldeleri ile diğer Merkez ilçeye bağlı köyler mahalleye dönüştürülmüş olup, ilçede 1 ilçe belediyesi ve toplam 73 mahalle bulunmaktadır.
Nüfus Durumu
Süleymanpaşa ilçesinin toplam nüfusu 2015 Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçlarına göre 187.727’dir. Bu nüfusun 95.827’si erkek, 91.900’ü ise bayanlardan oluşmaktadır.
Sosyal Durumu
İlçede ortalama gelirin yüksekliği, sosyal yaşantıyı da etkilemektedir. Asayiş olaylarının azlığı bunun önemli bir göstergesidir. Aileler genelde (2–3) çocukludur. Aile planlamasına uyulmaktadır. Genel itibari ile ilçe merkezi ve mahallelerde betonarme bina yapılaşması bulunmakta, ilçe merkezi dışındaki mahallelerde geneli iki katlı olan binalar yanında çok katlı binalara da rastlanmaktadır. İlçe Merkezinde kamu kurum ve kuruluşları genellikle kendi binaları ya da kiralama usulü ile temin edilen binalarda hizmet vermektedir. İlçemizde özellikle Barboros ve Kumbağ mahallerinde yazlıkların, deniz sitelerinin çokluğu ve buna bağlı olarak yaz aylarında iç turizm hareketliliği dikkati çekmektedir.
Ekonomik Durumuİlçe ekonomisinde, toprağa dayalı tarım, hayvancılık, bölgesel ve transit turizm, üretim ve hizmet sektörlerinde faaliyette bulunan işletmeler ağırlık göstermektedir. İlçe genelinde farklı sektörel durumları itibari ile 2 adet liman ve tuğla fabrikaları bulunmaktadır. İlçede, toplam 21 adet banka faaliyet göstermekte olup, bunların 9 adedi kamu bankasıdır. Süleymanpaşa ilçesinin toplam yüzölçümü 1.111 km2 olup bunun %62’si tarım alanıdır. Süleymanpaşa ilçesinde 18 adet Tarımsal Kalkınma Kooperatifi, 3 adet Su Ürünleri Kooperatifi ve 2 adet Sulama Kooperatifi olmak üzere toplam 23 adet Tarımsal Amaçlı Kooperatif bulunmaktadır.
Ergene
06.12.2012 tarih ve 28489 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 6360 Sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 2. Madde (26) bendi gereği Tekirdağ ilinde, Marmaracık Belediyesi merkez olmak üzere ekli (18) sayılı listede belirtilen Çorlu İlçesi Sağlık ve Yeşiltepe mahalleleri, Marmaracık, Misinli, Ulaş ve Velimeşe Beldeleri ile 10 Köyün birleştirilmesi ile oluşan ilçedir.2013 Yılında 6360 Sayılı Büyükşehir Yasası kapsamında Tekirdağ İlinin Büyükşehir statüsüne kavuşması ile, Çorlu İlçesinden Sağlık Mahallesi, Yeşiltepe Mahallesi, Marmaracık, Misinli Ulaş ve Velimeşe Beledesi ile Ahımehmet, Bakırça, Esenler, İğneler, Karamehmet,Kırkgöz, Paşaköy, Pınarbaşı,Vakıflar ve Yulaflı Köyü ayrılarak Marmaracık Beldesi Merkez olmak üzere Ergene İlçesi kurulmuştur.
Şarköy
İl Merkezinin güney batısındadır. Şarköy’ün bugünkü yerinde antik ve bizans devri haritalarında, Tristatis, Agora gibi yerleşim yerleri görülmekte ve Gaziköy’de Bizans dönemi kalıntıları ile Kocaçeşme ve Gaziköy Çeşmesi yazıtları bulunmaktadır. İlçedeki en önemli Osmanlı eserleri ise Camii-Kebir ve bahçesindeki yazıtlı mezar taşlarıdır.
1356 yılında Rumeli Fatih Süleyman Paşa tarafından fethedilen ilçe, başlangıçta Şehirköy olarak adlandırılmakta iken buraya Anadolu’dan yerleştirilen Yörük Türkmenlerinin ağzından Şehir Şar’a dönüştürülmüştür. Adı Şarköy olarak kalmıştır.
İl merkezinden uzaklığı 86 km.dir. Yüzölçümü 481 km.2 olup, son nüfus sayımına göre kasaba ve köyleriyle birlikte nüfusu; 33.902’dir. İlçeye 2 kasaba, 26 köy bağlı bulunmaktadır. Turizm mevsiminde ilçe nüfusu iki kat artmaktadır. Zeytinlik ve yeşil bağları ile şirin bir ilçedir. Üzümü ve şarabı meşhurdur. Doğal güzelliklerinin yanı sıra otel, motel, pansiyon ve yazlık konutların çok olması sebebiyle tam bir tatil beldesi ve İlimizin turizm merkezidir.